आत्मा अमर आहे का (कदाचित घडू शकेल असा एक किस्सा )
एक मुलगा असतो त्याचे नाव आत्मा असते त्याच्या वडिलांचे नाव अमर असते व त्याचे आडनाव ते या कथेसाठी जरुरी नाही.
तर या आत्मा नामक मुलाला शाळेत बसल्या बसल्या पेंगळण्याची सवय असते.
एकदा काय होते, तो मुलगा देवळात एका प्रवचनाला जातो, प्रवचनाचा विषय असतो ‘शरीर आणि आत्मा’ बोलता बोलता प्रवचनकार सहज मोठ्याने म्हणतो ‘आत्मा अमर आहे का’ तेवढ्यात हा आत्मा नावाचा मुलगा पेंगळलेल्या अवस्थेतून दजकून जागा होतो अन जागेवरुन उभा रहात हात वर करुन मोठ्याने म्हणतो ‘हजर गुरुजी’
एक मुलगा असतो त्याचे नाव आत्मा असते त्याच्या वडिलांचे नाव अमर असते व त्याचे आडनाव ते या कथेसाठी जरुरी नाही.
तर या आत्मा नामक मुलाला शाळेत बसल्या बसल्या पेंगळण्याची सवय असते.
एकदा काय होते, तो मुलगा देवळात एका प्रवचनाला जातो, प्रवचनाचा विषय असतो ‘शरीर आणि आत्मा’ बोलता बोलता प्रवचनकार सहज मोठ्याने म्हणतो ‘आत्मा अमर आहे का’ तेवढ्यात हा आत्मा नावाचा मुलगा पेंगळलेल्या अवस्थेतून दजकून जागा होतो अन जागेवरुन उभा रहात हात वर करुन मोठ्याने म्हणतो ‘हजर गुरुजी’
हसणे
एकदा भाषणात वक्त्याने एक विनोद सांगितला सर्वजण हसले, मी ही हसलो.
काही वेळाने मी परत हसलो.
परत काही वेळाने मी परत हसलो.
माझ्या बरोबरच्या माझा मित्राने मला विचारारले ‘काय रे काय झाले असा का हसतोस ?’
मी म्हणालो ‘त्या वक्त्याने विनोद सांगितला सर्व हसले म्हणून मी ही हसलो.’
मित्राने विचारले ‘मग दुसर्यांदा का हसलास ‘
मी म्हणालो ‘दुसर्यांदा हसलो करण त्यावेळी त्या वक्त्याने सांगितलेला विनोद मला समजला.’
मित्राने परत विचारले ‘मग तिसर्यांदा का हसलास.’
मी म्हणालो ‘पहील्यांदा मी का हसलो याचा विचार करुन मी तिसर्यांदा हसलो.’
आपल्याही बाबतीत असे होते का कधी?
एकदा भाषणात वक्त्याने एक विनोद सांगितला सर्वजण हसले, मी ही हसलो.
काही वेळाने मी परत हसलो.
परत काही वेळाने मी परत हसलो.
माझ्या बरोबरच्या माझा मित्राने मला विचारारले ‘काय रे काय झाले असा का हसतोस ?’
मी म्हणालो ‘त्या वक्त्याने विनोद सांगितला सर्व हसले म्हणून मी ही हसलो.’
मित्राने विचारले ‘मग दुसर्यांदा का हसलास ‘
मी म्हणालो ‘दुसर्यांदा हसलो करण त्यावेळी त्या वक्त्याने सांगितलेला विनोद मला समजला.’
मित्राने परत विचारले ‘मग तिसर्यांदा का हसलास.’
मी म्हणालो ‘पहील्यांदा मी का हसलो याचा विचार करुन मी तिसर्यांदा हसलो.’
आपल्याही बाबतीत असे होते का कधी?
तो काय करतो आहे (एक किस्सा)
एकदा मी जमीनीवर उताणा पडलो होतो अन वर पहात होतो (कदाचित तूम्ही त्याल्य शुन्यात पहाणे म्हणू शकता, मी नाही म्हणणार)
वर सीलींग पंखा (ceiling fan) फिरत होत.,
एकजण आला आणि मला विचारु लागला काय पहातो, मी म्हणालो काही नाही, मग तो परत मला विचारु लागला कसला विचार करतो, मी म्हटले कसलाही नाही, तो माझ्या मागे लागला काय आहे सांग. मी म्हणालो
वर जो पंखा फिरतो आहे तो जर आत्ता तूटून माझ्यावर पडला तर मला कोठे कोठे लागेल याचा विचार करीत होतो.
तो गप्प झाला अन निघून गेला
आपणां सर्वाना तो काय करतो आहे हे जाणून घ्यायची उत्सुकता का म्हणून असते ?
एकदा मी जमीनीवर उताणा पडलो होतो अन वर पहात होतो (कदाचित तूम्ही त्याल्य शुन्यात पहाणे म्हणू शकता, मी नाही म्हणणार)
वर सीलींग पंखा (ceiling fan) फिरत होत.,
एकजण आला आणि मला विचारु लागला काय पहातो, मी म्हणालो काही नाही, मग तो परत मला विचारु लागला कसला विचार करतो, मी म्हटले कसलाही नाही, तो माझ्या मागे लागला काय आहे सांग. मी म्हणालो
वर जो पंखा फिरतो आहे तो जर आत्ता तूटून माझ्यावर पडला तर मला कोठे कोठे लागेल याचा विचार करीत होतो.
तो गप्प झाला अन निघून गेला
आपणां सर्वाना तो काय करतो आहे हे जाणून घ्यायची उत्सुकता का म्हणून असते ?
इस धरती से तिलक रोये
''आओ बच्चो तूम्हे दिखाये झाकी हिंन्दूस्तान की
इस धरती से तिलक करो ये धरती है बलीदान की'
हे गाणे ऐकले अन 25-30 वर्षापूर्वी माझ्या चुलत भावने सांगितलेला त्याचा किस्सा आठवला.
तो म्हणाला त्याच्या लहानपणी तो हे गाणे जेव्हा जेव्हा ऐकत होता तेव्हा तेव्हा देशासाठी टिळकच का रडतात ? असा पश्न पडत होता. मी त्याला विचारले असा पश्न पडण्याचे कारण ?
तो म्हणाला त्या गाण्याची दुसरी ओळ पहा ''इस धरती से तिलक करो ये''
मग लक्षात आले त्या गाण्यातील 'तिलक' आणि 'करो ये' यातील एका 'क' चा उच्चार होत नाही त्यामुळे 'तिलक रोये'' असे होत होते.
''आओ बच्चो तूम्हे दिखाये झाकी हिंन्दूस्तान की
इस धरती से तिलक करो ये धरती है बलीदान की'
हे गाणे ऐकले अन 25-30 वर्षापूर्वी माझ्या चुलत भावने सांगितलेला त्याचा किस्सा आठवला.
तो म्हणाला त्याच्या लहानपणी तो हे गाणे जेव्हा जेव्हा ऐकत होता तेव्हा तेव्हा देशासाठी टिळकच का रडतात ? असा पश्न पडत होता. मी त्याला विचारले असा पश्न पडण्याचे कारण ?
तो म्हणाला त्या गाण्याची दुसरी ओळ पहा ''इस धरती से तिलक करो ये''
मग लक्षात आले त्या गाण्यातील 'तिलक' आणि 'करो ये' यातील एका 'क' चा उच्चार होत नाही त्यामुळे 'तिलक रोये'' असे होत होते.
हुस्न की चाह मे --- एक किस्सा घडू शकेल असा
आमच्या इकडे गणेश चतूर्थीला सार्वजनिक गणपतीच्या ठीकाणी 5 दिवसानंतर वेगवेगळे सांस्कृतीक कार्यक्रम आयोजित केले जातात, त्या मध्ये ऑकेस्ट्रा ही असतो.तरएकदा काय झाले असेच एका गणेश चतूर्थीला ऑकेस्ट्रा चालला होता,एका गायकाला मन्नडेंनीं म्हटलेले एक कठीण गाणे सादर करायचे होते, तो तसा नवखाच होता गाणे होते
“हसने की चाह मे इतना हमे रुलाया है,कोई हमदर्द नही दर्द मेरा साया है”(मुखड्याचे बोल लीहीण्या काही चूक झाल्यास चूक-भूल द्यावी वा घ्यावी)
हे ऑक्रेस्ट्रा (कसे लीहीतात माहीत नाही) मध्ये निवेदन करणारे बर्याच वेळा शेरो शायरीत अन ते सुद्धा हिंदीतच का बोलतात हा एक संशोधनाचा विषय असू शकतो, ते जाउ दे
तर मी काय सांगत होतो, तर त्या गायकाला मन्नडेंनीं म्हटलेले वर दिलेले गाणे म्हणायचे होते,
तर त्या ऑक्रेस्ट्राच्या निवेदकाने त्या गायकाचे नाव पुकारले......
स्टेवरून विंगेत जाता जाता त्या निवेदकाचे लक्ष समोर बसलेल्या पहील्या रांगेतील एका सुंदर तरुणीकडे गेले, अन जाता जाता (माईक बंद करुन) तो म्हणाला
“वाह रे परवरदीगार क्या हुस्न दिया है, सामने वालीको”
हे त्याचे म्हणणे त्या नविन गायकाच्या कानात गेले (त्याने ऐकले) माईक बंद असल्यामुळे प्रेक्षकांना ऐकू गेले नसावे बाहुदा.
तर तो नवखा गायक लोकांच्या समोर येउन गाणे म्हणण्यास उभा राहीला, त्याने गाणे सुरु केले ते असे
“हुस्न की चाह मे इतना हमे रुलाया है,कोई हमदर्द नही दर्द मेरा साया है”
आमच्या इकडे गणेश चतूर्थीला सार्वजनिक गणपतीच्या ठीकाणी 5 दिवसानंतर वेगवेगळे सांस्कृतीक कार्यक्रम आयोजित केले जातात, त्या मध्ये ऑकेस्ट्रा ही असतो.तरएकदा काय झाले असेच एका गणेश चतूर्थीला ऑकेस्ट्रा चालला होता,एका गायकाला मन्नडेंनीं म्हटलेले एक कठीण गाणे सादर करायचे होते, तो तसा नवखाच होता गाणे होते
“हसने की चाह मे इतना हमे रुलाया है,कोई हमदर्द नही दर्द मेरा साया है”(मुखड्याचे बोल लीहीण्या काही चूक झाल्यास चूक-भूल द्यावी वा घ्यावी)
हे ऑक्रेस्ट्रा (कसे लीहीतात माहीत नाही) मध्ये निवेदन करणारे बर्याच वेळा शेरो शायरीत अन ते सुद्धा हिंदीतच का बोलतात हा एक संशोधनाचा विषय असू शकतो, ते जाउ दे
तर मी काय सांगत होतो, तर त्या गायकाला मन्नडेंनीं म्हटलेले वर दिलेले गाणे म्हणायचे होते,
तर त्या ऑक्रेस्ट्राच्या निवेदकाने त्या गायकाचे नाव पुकारले......
स्टेवरून विंगेत जाता जाता त्या निवेदकाचे लक्ष समोर बसलेल्या पहील्या रांगेतील एका सुंदर तरुणीकडे गेले, अन जाता जाता (माईक बंद करुन) तो म्हणाला
“वाह रे परवरदीगार क्या हुस्न दिया है, सामने वालीको”
हे त्याचे म्हणणे त्या नविन गायकाच्या कानात गेले (त्याने ऐकले) माईक बंद असल्यामुळे प्रेक्षकांना ऐकू गेले नसावे बाहुदा.
तर तो नवखा गायक लोकांच्या समोर येउन गाणे म्हणण्यास उभा राहीला, त्याने गाणे सुरु केले ते असे
“हुस्न की चाह मे इतना हमे रुलाया है,कोई हमदर्द नही दर्द मेरा साया है”
एक किस्सा घडू शकेल असा.
एकदा समीरकडे (माझा भाऊ ज्याची गॅरेज आहे, अन जो स्वतः चांगला मॅकानिक आहे) त्याच्याकडे एक त्याचे संदिप नावाचे गिर्हाईक आले. (संवाद कोकणी आहे, आधी कोकणी अन मग कंसात मराठीत देत आहे).
संदिप : आरे समीरबाब तुका खबर आसा ? (अरे समीर तुला माहीत आहे का ?)
समीर : किदे रे ? (काय रे)
संदिप : आरे त्या ------ कंपनीन मोटार सायकलीचे रेट एकदम 3000 रुपयांनी कमी केले, आनी .....
(अरे त्या ----- कंपनीने मोटर सायकलची किंम्मत एकदम 3000 रुपयांनी कमी केली आहे आणखी...)
समीर : आनी किदे रे ? (आणखी काय रे?)
संदिप : आनी रोड टॅक्स, इंश्युरेंस सगळे फ्री. (आणखी रोड टॅक्स, इंश्युरेंस सगळे फ्री)
समीर : आरे संदिपबाब म्हाका एक सांग मोटारसायकलीचो पयलीचो रेट किदे आनी आता रेट कमी केल्यानंतर किदे ? (अरे संदिप मला एक सांग मोटरसायकलचा आधीचा दर काय अन आता कमी केल्यानंतर काय आहे?)
संदिप : पयली 55000 अशील्ली आनी आता 52000 आनी इंश्युरेंस आनी रोड टॅक्स धरून सादारण 50000 जातली. (आधी 50000 होती अन आता 52000 अन इंश्युरेंस अन रोड टॅक्स धरून धारण 50000 होईल)
समीर : बरे आसा, आता म्हाका एक सांग संदपबाब लोखण जेका आमी स्टील अशे म्हण्टा ते कशे किलो आस्तले ? (बरे आहे, आता मला एक सांग संदिप लोखंड ज्याला आपण स्टील असे देखील म्हणतो ते दर काय असेल किलोच्या हिशोबाने)
संदिप : म्हाका सारको खबर ना, पूण आस्तोलो सादारण 25 ते 30 रूपया किल. (मला माहित नाही,पण असेल साधारण 25 ते 30 रू. किलो.)
समीर : आता म्हाका सांग एक मोटार तयार करपाक सादारण कित्ले लोखण /स्टील लागता ? (आता मला सांग एक मोटर सायकल तयार करण्यासाठी किती किलो लोखंड/स्टील लागत असेल ?)
संदिप : अऽऽऽ सादारण 70 ते 80 किलो आस्तले. (अऽऽऽ साधारण 70 ते 80 किलो असेल)
समीर : आता सांग 80 किलो गुणीले 30 रुपये कित्ले जाले ? (आता मला सांग 80 किलो गुणीले 30 रुपये किती झाले ?)
संदिप : 2400रुपये जाले. (2400 रुपये झाले)
समीर : बरे आसा आता म्हाका सांग ऍल्युमिनीयमाची रेट किदे आस्तली 1का किल्लाक ? (बरे आहे आता मला सांग ऍल्युमिनीयमची दर किलोप्रमाणे काय असेल बरे?)
संदिप : तु काय म्हजी परीक्षा घेता काय किदे ? (तू माझी परीक्षा घेत आहेस का ?)
समीर : तशे ना रे, हावूच तुका सांगता ऍल्युमिनीयम सादारण 150 ते 170 रुपये किलो आस्तले. आनी एका मोटारसायकलीक चडूत चड 8 ते 10 किलो ऍल्युमिनीयम लागता ? (तसे नाही रे, मी तुला सांगतो ऍल्युमिनीयम सादारण 150 ते 170 रुपये किलो असेल. अन उक मोटरसायकल तयार करायला जस्तीत जास्त 8 ते 10 किलो ऍल्युमिनीयम लागते)
संदिप : हय आसत. (हो असेल)
समीर : 10 किलो ऍल्यमिनीयम गुणीलो 170 रुपये 1700 रुपये जाता (10 किलो ऍल्यमिनीयम गुणिले 170 रुपये 1700 रुपये होतात)
संदिप : हु.
समीर : 2400+1700=4100 बरोबर ?
संदिप : हय.
समीर : आता पळय मोटारसायकल तयार करपाक हेर जे प्लास्टिक, रब्बर बी लागता ते सगळे मेळोन चडूत चड 5000 रुपये जातले, हय न्हू?. (आता हे बघ मोटारसायकल तयार करायला इतर जे प्लास्टिक, रब्बर वैगेरे जे लागते ते सर्व जास्तीत जास्त 5000 रुपयात होईल, हो ना ?)
संदिप : हय आसपाक शकता. (होय असू शकते)
समीर : आता पळय 4100 + 5000 = 9100 रुपये जाता, म्हण्जे एक मोटरसायकल 9100 रुपयान जाता, आनी ते कितले रेट संगता 50000 (आता बघ 4100 + 5000 = 9100 रुपये होतात. म्हणजे एक मोटरसायकल 9100 रुपयात तयार होते, अन ते किती रुपये घेतात 50000)
संदिप : हय, रे तशे असूक शकता, पून जे मोल्ड केलेले आस्ता डिझाईन करपाचो, संशोधन करपाचो बी खर्च आसा काय ना ? (होय रे, तसे असू शकेल, पण जे मोल्ड केले जातात, डिझाईन केले जातात, संशोधन केले जाते त्याला खर्च आहे की नाही ?)
समीर : बरोबर आसा, बरोबर आसा, पूण आता म्हाका सांग तू जी मोटारसायकल सांगता ती केन्ना डिझाईन जाल्या, ताजे मोल्ड केन्ना जाले, संशोधन करपाक कितलो खर्च जालो आस्तलो, अन कितली वर्सा जाली आस्तली खबर आसा? (बोरबर आहे बरोबर आहे, पण आता मला सांग तू जी मोटरसायकल सांगतो आहेस ती केव्हा डिझाईन झाली, त्याचे मोल्ड केव्हा झाले, संशोधन करायला किती खर्च झाला असेल माहित आहे, अन किती वर्षे झाली असतील माहित आहे?)
संदिप : हम,,,,, ना
समीर : आरे सायबा ताणी जे मोल्ड, संशोधन, डिझाईन बी करपाक जे पैशे लागले आस्तले ते केन्नाचा भरून आयला आस्तले. सुरूवातीक चड रेट आसत जाल्यार चलता पूण म्हाका तरी दिस्ता ह्यो बाजार जितल्यो म्हणून मोटार सयकली, स्कुटरी बी आसा न्हू त्येंचो रेट 20000 वयर आसूक जायना, (अरे त्यानी जे मोल्ड, संशोधन, डिझाईन वैगेरे करायला जो खर्च केला असेल ते केव्हाच भरले असतील, सुरूवातील जास्त दर ठेवला तर चालेल, पण मला तरी वाटते या ज्या बाजारात मोटरसायकल, स्कुटर वैगेरे आहेत त्यांचे दर 20000 पेक्षा जास्त असूच नये)
तुम्हाला काय वाटते ?
एकदा समीरकडे (माझा भाऊ ज्याची गॅरेज आहे, अन जो स्वतः चांगला मॅकानिक आहे) त्याच्याकडे एक त्याचे संदिप नावाचे गिर्हाईक आले. (संवाद कोकणी आहे, आधी कोकणी अन मग कंसात मराठीत देत आहे).
संदिप : आरे समीरबाब तुका खबर आसा ? (अरे समीर तुला माहीत आहे का ?)
समीर : किदे रे ? (काय रे)
संदिप : आरे त्या ------ कंपनीन मोटार सायकलीचे रेट एकदम 3000 रुपयांनी कमी केले, आनी .....
(अरे त्या ----- कंपनीने मोटर सायकलची किंम्मत एकदम 3000 रुपयांनी कमी केली आहे आणखी...)
समीर : आनी किदे रे ? (आणखी काय रे?)
संदिप : आनी रोड टॅक्स, इंश्युरेंस सगळे फ्री. (आणखी रोड टॅक्स, इंश्युरेंस सगळे फ्री)
समीर : आरे संदिपबाब म्हाका एक सांग मोटारसायकलीचो पयलीचो रेट किदे आनी आता रेट कमी केल्यानंतर किदे ? (अरे संदिप मला एक सांग मोटरसायकलचा आधीचा दर काय अन आता कमी केल्यानंतर काय आहे?)
संदिप : पयली 55000 अशील्ली आनी आता 52000 आनी इंश्युरेंस आनी रोड टॅक्स धरून सादारण 50000 जातली. (आधी 50000 होती अन आता 52000 अन इंश्युरेंस अन रोड टॅक्स धरून धारण 50000 होईल)
समीर : बरे आसा, आता म्हाका एक सांग संदपबाब लोखण जेका आमी स्टील अशे म्हण्टा ते कशे किलो आस्तले ? (बरे आहे, आता मला एक सांग संदिप लोखंड ज्याला आपण स्टील असे देखील म्हणतो ते दर काय असेल किलोच्या हिशोबाने)
संदिप : म्हाका सारको खबर ना, पूण आस्तोलो सादारण 25 ते 30 रूपया किल. (मला माहित नाही,पण असेल साधारण 25 ते 30 रू. किलो.)
समीर : आता म्हाका सांग एक मोटार तयार करपाक सादारण कित्ले लोखण /स्टील लागता ? (आता मला सांग एक मोटर सायकल तयार करण्यासाठी किती किलो लोखंड/स्टील लागत असेल ?)
संदिप : अऽऽऽ सादारण 70 ते 80 किलो आस्तले. (अऽऽऽ साधारण 70 ते 80 किलो असेल)
समीर : आता सांग 80 किलो गुणीले 30 रुपये कित्ले जाले ? (आता मला सांग 80 किलो गुणीले 30 रुपये किती झाले ?)
संदिप : 2400रुपये जाले. (2400 रुपये झाले)
समीर : बरे आसा आता म्हाका सांग ऍल्युमिनीयमाची रेट किदे आस्तली 1का किल्लाक ? (बरे आहे आता मला सांग ऍल्युमिनीयमची दर किलोप्रमाणे काय असेल बरे?)
संदिप : तु काय म्हजी परीक्षा घेता काय किदे ? (तू माझी परीक्षा घेत आहेस का ?)
समीर : तशे ना रे, हावूच तुका सांगता ऍल्युमिनीयम सादारण 150 ते 170 रुपये किलो आस्तले. आनी एका मोटारसायकलीक चडूत चड 8 ते 10 किलो ऍल्युमिनीयम लागता ? (तसे नाही रे, मी तुला सांगतो ऍल्युमिनीयम सादारण 150 ते 170 रुपये किलो असेल. अन उक मोटरसायकल तयार करायला जस्तीत जास्त 8 ते 10 किलो ऍल्युमिनीयम लागते)
संदिप : हय आसत. (हो असेल)
समीर : 10 किलो ऍल्यमिनीयम गुणीलो 170 रुपये 1700 रुपये जाता (10 किलो ऍल्यमिनीयम गुणिले 170 रुपये 1700 रुपये होतात)
संदिप : हु.
समीर : 2400+1700=4100 बरोबर ?
संदिप : हय.
समीर : आता पळय मोटारसायकल तयार करपाक हेर जे प्लास्टिक, रब्बर बी लागता ते सगळे मेळोन चडूत चड 5000 रुपये जातले, हय न्हू?. (आता हे बघ मोटारसायकल तयार करायला इतर जे प्लास्टिक, रब्बर वैगेरे जे लागते ते सर्व जास्तीत जास्त 5000 रुपयात होईल, हो ना ?)
संदिप : हय आसपाक शकता. (होय असू शकते)
समीर : आता पळय 4100 + 5000 = 9100 रुपये जाता, म्हण्जे एक मोटरसायकल 9100 रुपयान जाता, आनी ते कितले रेट संगता 50000 (आता बघ 4100 + 5000 = 9100 रुपये होतात. म्हणजे एक मोटरसायकल 9100 रुपयात तयार होते, अन ते किती रुपये घेतात 50000)
संदिप : हय, रे तशे असूक शकता, पून जे मोल्ड केलेले आस्ता डिझाईन करपाचो, संशोधन करपाचो बी खर्च आसा काय ना ? (होय रे, तसे असू शकेल, पण जे मोल्ड केले जातात, डिझाईन केले जातात, संशोधन केले जाते त्याला खर्च आहे की नाही ?)
समीर : बरोबर आसा, बरोबर आसा, पूण आता म्हाका सांग तू जी मोटारसायकल सांगता ती केन्ना डिझाईन जाल्या, ताजे मोल्ड केन्ना जाले, संशोधन करपाक कितलो खर्च जालो आस्तलो, अन कितली वर्सा जाली आस्तली खबर आसा? (बोरबर आहे बरोबर आहे, पण आता मला सांग तू जी मोटरसायकल सांगतो आहेस ती केव्हा डिझाईन झाली, त्याचे मोल्ड केव्हा झाले, संशोधन करायला किती खर्च झाला असेल माहित आहे, अन किती वर्षे झाली असतील माहित आहे?)
संदिप : हम,,,,, ना
समीर : आरे सायबा ताणी जे मोल्ड, संशोधन, डिझाईन बी करपाक जे पैशे लागले आस्तले ते केन्नाचा भरून आयला आस्तले. सुरूवातीक चड रेट आसत जाल्यार चलता पूण म्हाका तरी दिस्ता ह्यो बाजार जितल्यो म्हणून मोटार सयकली, स्कुटरी बी आसा न्हू त्येंचो रेट 20000 वयर आसूक जायना, (अरे त्यानी जे मोल्ड, संशोधन, डिझाईन वैगेरे करायला जो खर्च केला असेल ते केव्हाच भरले असतील, सुरूवातील जास्त दर ठेवला तर चालेल, पण मला तरी वाटते या ज्या बाजारात मोटरसायकल, स्कुटर वैगेरे आहेत त्यांचे दर 20000 पेक्षा जास्त असूच नये)
तुम्हाला काय वाटते ?
बहीरे
देशातील दुर्गम भागातील सखाराम नावाचा एक माणूस आपल्या शहरातील मनोज या मित्राला भेटायला 15 वर्षानंतर शहरात येतो. मनोज फार खुश होतो, तो सखारामला शहर दाखवण्यासाठी फिरायला घेउन जातो, अन जाताना म्हणतो 15 वर्षापूर्वी आपण पाहीले होते ते तूला आठवते ना, तसेच आपण जाउ, मगा आल्यानंतर या शहरात काय काय सुधारणा व बदल झाले ते तूला आठवतात तर सांग.
शहर फिरुन आल्यावर मनोज सखारामला विचारतो,
मनोज : काय आठवते काय बदल झाला आहे ते.
सखाराम म्हणतो चिंतेच्या स्वरात बोलतो,
सखाराम : होय रे, गेल्या वेळी आलो होतो त्या पेक्षा आता या शहरात बहीर्यांची संख्या असंख्य पटीने वाढली आहे, अन त्यातले बरेचसे वेडेही झाले असावेत.
मनोज : ते कसे काय बुवा, तूला असे का वाटले ?
सखाराम : अरे, गेल्या वेळी मी आलो होतो तेव्हा मी तूला एक दोन माणसे कानात काहीतरी घातलेली दाखवली होती, अन तू म्हणाला होतास ती माणसे बहीरी आहेत त्याना ऐकू येत नाही, म्हणून कानात एक यंत्र बसवले आहे त्यामुळे त्यांना ऐकू येते. आज मी पाहीले प्रत्येक 10-12 माणसांमागे 1 तसाच कानात यंत्र घातलेला दिसत होता, अन त्यातले बरेचसे एकटेच बोलत होते, काहीजण तर नुसते डोके हलवत होतो.
मनोज जोराने हासत,
मनोज : ते होय, अरे ते बहीरे नाहीत काही, ते मोबाईलवर बोलतात किंवा गाणी ऐकत असतील.
पुढील कथा पूर्ण करा आपआपल्या परीने लीहा .
देशातील दुर्गम भागातील सखाराम नावाचा एक माणूस आपल्या शहरातील मनोज या मित्राला भेटायला 15 वर्षानंतर शहरात येतो. मनोज फार खुश होतो, तो सखारामला शहर दाखवण्यासाठी फिरायला घेउन जातो, अन जाताना म्हणतो 15 वर्षापूर्वी आपण पाहीले होते ते तूला आठवते ना, तसेच आपण जाउ, मगा आल्यानंतर या शहरात काय काय सुधारणा व बदल झाले ते तूला आठवतात तर सांग.
शहर फिरुन आल्यावर मनोज सखारामला विचारतो,
मनोज : काय आठवते काय बदल झाला आहे ते.
सखाराम म्हणतो चिंतेच्या स्वरात बोलतो,
सखाराम : होय रे, गेल्या वेळी आलो होतो त्या पेक्षा आता या शहरात बहीर्यांची संख्या असंख्य पटीने वाढली आहे, अन त्यातले बरेचसे वेडेही झाले असावेत.
मनोज : ते कसे काय बुवा, तूला असे का वाटले ?
सखाराम : अरे, गेल्या वेळी मी आलो होतो तेव्हा मी तूला एक दोन माणसे कानात काहीतरी घातलेली दाखवली होती, अन तू म्हणाला होतास ती माणसे बहीरी आहेत त्याना ऐकू येत नाही, म्हणून कानात एक यंत्र बसवले आहे त्यामुळे त्यांना ऐकू येते. आज मी पाहीले प्रत्येक 10-12 माणसांमागे 1 तसाच कानात यंत्र घातलेला दिसत होता, अन त्यातले बरेचसे एकटेच बोलत होते, काहीजण तर नुसते डोके हलवत होतो.
मनोज जोराने हासत,
मनोज : ते होय, अरे ते बहीरे नाहीत काही, ते मोबाईलवर बोलतात किंवा गाणी ऐकत असतील.
पुढील कथा पूर्ण करा आपआपल्या परीने लीहा .